NUN ATTHLAK -I(Short Story)

THELRET AIAH MARBLE

Tlai ril\am hun a ni a, kawmthlangte vawk ril\am ngek rawng rawng chuan beng a verhin ngaihtuahna a ti zing chuai thei hial a. Ka nu dal chhum rim, choka a\anga rawn nam chuan pumpui a fan a, ril\am a tizual duh kher mai.

“Zuala, in marble ang hmiang,” tiri chuan min ti phu zawk a. Ka ril\am tih ka theihnghilh a, ka \hianpa Faktea, pawna ding chu ka va hmu a, ka zui ve ta nghal a. Ka chhuak tur chu ka nu’n min lo hmu a ni teh chek ang chu, “Zuala, leng suh. Chawei a hun dawn,” a rawn ti a. Ka phu zawk a, “Ka leng dawn lo, kan in marble dawn,” ka ti a.

“A tlai tawh; khawnge i ute hi an awm?”

“Ka hre lo,” ka ti a.

“Han ko khawm teh. I pa pawh a lo haw \ep tawh ang,” a ti a.

“Fakte, marble i va ngah bik ve a..”

A kekawr bul ipte puar luah mai chu marble hlirin a khat tih ka hria a. Ani chuan intithei fe hian a han thing ri raih raih a.

“Dawn lo’m ni. I duh ve em?”

“Aw...”

Faktea chuan, “I duh ve chuan \helret nen inthleng ang,” a ti ta a.

“|helret maw?”

Faktea chuan hawi zak zak chungin min rawn hnaih a, “|helret leh marble panga kan inthleng dawn nia,” a ti ta a. Kei chu ka rilru a hah hle mai a, \helret chu ka nei si lo va.

“Fakte, \helret chu khawia mi nge ka neih ang? |helret ka nei si lo va.”

“I U Sangtei’n a \hial kha, nichin lawk pawh khan a \hial pawng pawng lai ka hmu chiang! A la \hial ngei ngei ang,” a ti ta zel a. Ausangtei chuan khawi a\ang emaw \helret a nei a, nichin deuhah pawh a \hial pawng \alh \alh tih chu kei paw’n ka hre chhuak ve thuai a.

“Mahse, Fakte, ka ta a ni si lo a....”

“Nih leh....\helret i neih hunah kan inthleng dawn nia,” a ti a. Chutih lai chuan ka nu chuan in chhung a\angin min raw au leh a, “Azual, lo lut teh...”

“Ka lo lut dawn alawm mawle,” tiin Faktea hnenah chuan, “|helret ka neih ve leh kan inthleng dawn nia,” ka ti a. In chhungah chuan ka lut ta a.

Kan sitting room-ah chuan Ausangtei chu \hutthlengah hian a lo muhil a, a ka ang phiau mai chu ka va hmu a, kal pelh mai ka han tum zet a, a ka chhunga \helret chuan ka mit a la ta tlat mai a. Zawi tein ka pan \hem \hem a, a ka chhunga \helret chu ka la chhuak a, ka hmawm a. Ka han \hial a, a ri ret ret a, Ausangtei chuan a hria ang tih ka hlau a, luhkapuiah chuan ka tek chhuak ve leh ta nghal a.

Rang mangkhengin Faktea te in lam panin ka tlan ding nal nal a, ani chu kan \hian mipa naupang dangte nen an kawtah an lo in-marble mek a.

“Fakte, inthleng tawh ang le,” ka ti a. Ka hah lutuk chu ka thaw hlawp hlawp a, ka kun a, ka khup vuanin ka han thaw halh halh a.

“Khawnge \helret chu?”

“Ngawi lawk rawh.....vawi sawm ka \hial ve lawk ang.”

Anniho chuan, “Vawi khat, vawi hnih, vawi thum....” tiin ka \hial ri chu an lo chhiar \hap \hap a. A tawp lamah phei chuan duhthawh tak hian ka \hial bawih bawih mai a, Faktea chuan, “Azual, i \hial nasa lutuk, min \hial zawhsak ange...” a lo ti hmanhmawh a.

Marble panga nen chuan kan inthleng ta a, chawei a hun tawh avangin marble panga nen chuan phur takin in lam ka pan ta a ni.

In ka han thleng chu, inthlahrung angreng takin luhkapui ka han rap \an a, in chhung lam thawm ka hriat chuan ka ding chawt mai a. Ausangtei inhnit hlap hlap thawm chu ka hria a, ka pa chuan, “Sangte, bang tawh rawh. Naktukah \helret dang ka lo hawn dawn che nia,” a ti a. Kei, pawna inthlahrung taka ding zum reng chu min rawn hmu thuai a.

Ka pa chuan, “Zuala, lo lut teh,” a han ti a. Kei chu zum dak hian ka lut a.

“I u muthlilh hlanin a \helret i eisak em?”

“Aih..teuh lo.”

“Ka awih lo....lo kal hnai teh,” a ti a. Ka han pan hnai hrut a. Ka pa chuan, “Marble i va ngah ve. Khawia mi nge?” a han ti leh a. Ka hlauthawng hle a, engkim inpuan vek a ngai dawn ta niin ka hria a.

“Min kawltir a nih hi,” ka ti ve leh mai a. Ka chalsamah chuan min rawn chul a, “I U hian \helret a ti bo va, i ka han ang teh,” a han ti leh a. Ka ka chu zau thei ang ber hian ka han ang ta phuau mai a....

-------------------

“Hmmmm, i \hial hauh si lo. Sangte, bang tawh la, a dang ka ngaihtuahsak dawn che nia....bang rawh le..” a ti ta a, a thawventhlak ta huai mai.

“|helret ka duh....khawnga ka thelret a awm?” tiin Ausangtei chu a la \ap ta fo mai a.

“Zualte, min zawnpui rawh,” a ti a. Khum hnuai te chu a bih \an ta a. Kei pawh chuan phur fe hian khum hnuaite chu ka han bih ve a, thingphel chhuat kar te, bang awng leh \hhutthleng hnuai te, bih theih zawng zawng kan bih a, a awm si lo! A va bo chiang tak em!

Bangah ka lawn a, bangrel te chu uluk thei ang berin ka han enkual pui a, ani pawh a lungawi ve ta a ni ang, “Zualte, i tla ang e, lo chhuk rawh,” a ti ta a. Ka thaw huai a, ani chu a mittui a lo la tling kiau tih ka han hmuh chuan ka khawngaih ta em em mai a.

Zana ka mut hmunah te chuan ka ngaihtuah zui rauh rauh mai a, Ausangtei chuan min duat thei hle mai a, a \helret ka ruksak a, marble nen ka han thleng tawp mai chu ka awm a nuam thei ngang lo va, zingah chuan inpuan mai chu \hain ka hre ta a.

Khua a var a, rilru hah takin ka han \hu chhuak a, chokaa ka nu eirawngbawl mek chu ka hnaih hret hret a. Ani chuan, “Zualte, thingpui in rawh aw...” tiin thingpui chu min han thlitsak nghal a.

“Nu, min hau suh aw....”

“Eng vangin?” a ti a. Ngaih \ha lo takin min en a, chutih lai tak chuan ka pa leh Ausangtei te chu an rawn inzui lut ve chiah a, Ausangtei chuan, “Pa, ka \helret kha Faktea’n a \hial lai ka hmu a, chhuhsak ka tum a, Zualte nen marble-in an inthleng tih min hrilh a...” a ti ta mai a. Ka phu zawk a.

“A dik em?”

“Aw....”

“Khaw nge i marble chu?”

“Hei...”

Ka ipte a\angin marble chu ka la chhuak a, ka entir a.

“Va kal la, va thleng leh rawh,” a ti ta a. Min hau hrep dawn emaw ka ti a, phur takin ka tek chhuak ta nghal a. Faktea te in ka va thleng a, ani chu kawtah a pa nen an lo awm mek a.

“Fakte, ka pa’n \helret kha va thleng let leh rawh min ti a...”

A pa chuan thilawmzia chu min zawt a, Faktea nen chuan kan sawi fiah ta a. A pa chuan, “E khai, in ti dik lo hulhual a nih chu. Inthleng leh rang rawh u, i u Sangtei chu han pe leh ngei ang che,” a ti a. A \helret hmuam lai chu a rawn phawrh a, kan inthleng leh ta a. Thelret chu ausangtei pek let ngei a tul dawn avangin duhthawh takin ka thial a.

Ka let a, in ka thlen chuan \helret chu ka nu’n min laksak a, a sil a, Ausangtei chu a pe leh ta a. Ka pa chuan, “Khawi..inphel rawh u, sem sem dam dam, ei bil thi thi an ti \hin kha,” a ti a. Ausangtei chuan \helret chu a rawn chhak chhuak a, ka pa chuan sachan chemin a zai bung a, a te zawk chu min pe let leh ta a.

“A pa, ka chanpual hi marble nen thleng ila min hau ang em?”

Ka nu nen chuan phawk deuh hian min en a, “Hau lo ve a,” a ti ta a. Chutah phur em em hian ka tlan chhuak nghal a, Faktea leh a pa hnenah chuan thil awmzia ka han sawi zung zung a, Faktea chuan marble pathum a rawn la chhuak a, kan inthleng leh ta a ni.

“A hma ai khan a te tawh zawk a, marble pathum nen a inhen tawk chiah,” tiin Faktea chuan tui ti awm tak hian \helret chu a \hial ri ta rat rat a. Kei pawhin hlim takin marble pathum chu ka en a, lei ka haih khuar a, ka in-marble ve ta a ni.

---------------

‘DUT’ AVANGA BUAINA

Tuk\huan ei hun a hnai a, ka ril a \am ta hle mai a. Faktea pawh a nu chuan chawei turin a rawn ko lut ta a, kei pawh rilru zangkhai takin ka haw a. Choka-ah ka han lut a, tumah an lo awm lo va. Inpui lamah chuan inleng an awm tih ka va hre thei a. Ka ril\am lutuk chuan ei tur ka dap nghal ruai mai a, tap kila ka nu thingpui pawlh tur bawnghnute, ‘dut’ ngei mai chu ka va hmu fuh ta hlauh mai a.

Dut hi ka ngainat zawng tak mai a ni a; ka hip ru fo tawh a, chu chu ka nu’n a hriat avangin a dah thukru daih \hin tih pawh ka hria. Ka han hawi kual a, ka nu chu pindan lamah a awm daih avangin dut chu ka ban a, a tlang kual sira chemte-a vih pawhnaah tak chuan ka hmui ka chuktuah a, vanvadak meuhvin ka hip ta kiang kiang a. a va han tui tak!

Chutih lai tak chuan ka nu chu chokaah a rawn lut thut mai a, “Zuala, dut i hip elo...dah rawh,” a ti a, ka phu zawk mai a, dut chu ka thlauh a, ka hlau si, in thiam lo bawk si chu ka \ap ta ngawt mai a.

Ka nu thinrim lah chuan dut chu a la lawk a, fairel bel phenah a dah ta daih a.

“Dut hi a hrisel lo teh asin. Rulhut i pai ang a, i pum a na ang a, thingpui thlum tui deuh ka siam va ang che aw..” tiin min han thlem a, ka bang duh chuang bik der si lo.

“Inleng an awm a, an hria ang, a zahthlak, dut i hip ru tih an hriat phei chuan an hmusit viau tur che a nia; bang thuai rawh le...” a ti a. Ka bang duh chuang lo.

Thuka ka nu tui so chhuan chu a so bawrh bawrh a, chutah bawnghnute pawlh tumin dut chu a han zawng a, a dahna a hre ta mai lo va. Kei lah chuan a dahna kha ka hre kar mai si a, ka nu’n dut a zawn buai vel  lai chuan ka va melh \hin a, ka nuih a za deuh si a, ka han \hen leh rih. Ka nu’n min rawn en nia ka hriat veleh chhuak awm f> hian ka han \ap zui leh bawk a.

“Khawiah chuan dah i maw...tun maiah khan ka dah asin mawle...” a ti a, dut bur chu a zawng a zawng ta mai a. A rei tak deuhah chuan ka khawngaih \an ta a, ani chuan, “Zualte, dut min zawnpui la, i hmuh chuan fiante khat ka pe ang che...” a ti ta a. Kei pek chuan, “Rulhut an pai duh i tih kha,” ka lo ti ve thung si a. Ka nu chuan, “I hmuh phawt chuan fiante khat chu ka pe angei ang che. Fiante khat lekah rulhut an piang thei hlei nem,” a tih takah chuan ka tho nalh a, fairel bel phena a dut dah chu ka la chhuak a, ka nu chu ka pe ta a. Ani pawh a hlim ve ngang a niang, dut chu fiante hnih lai min hiptir ta a ni.

AWMHAR LENGI DUHAISAM

Laikhum belh zai rel lo Lengi’n,

Tinkim dawnin chung si-ar a thlir.

“Chhim thli, biahzai lo sa la...”tiin,

Awmhar Lengi’n biahzai chang e.

Zantiang rehah chhim thli lo her,

A sakruang mawitu, a bahsam sei,

A silh puan nem leh a bah puan nem,

Len her siau ve, lentu chhawl nen.

Rei cham lo chhim thli her liam a,

Lengi tan biahzai a cham si lo..

Chhawr thla engah lunglam a vai e,

Lengi lungruk a hnim riai e.

Tinkim dawnin chungtiang a thlir,

“Aw..chhim thli, lo her leh la...”tia,

A bah puan nema sakruang tuamin,

Lunghnur Lengi’n laikhum bel e!

         -Samson Thanruma 2.8.2011